W ciągu ponad półtorej wieku historii międzynarodowego ruchu anarchistycznego główną osią jego działalności była walka. Walka, w której w ruch szły nie tylko pięści i broń, ale także słowo drukowane, w postaci ulotek, broszur, czasopism, plakatów i książek. Wartość takich wydawnictw z historycznego, archiwalnego, a także sentymentalnego punktu widzenia, musiała zostać szybko dostrzeżona. Za spostrzeżeniami tego typu szła w parze również potrzeba zachowania i przekazania dla przyszłych pokoleń idei oraz doświadczeń ruchu, jak również chęć propagowania i udostępniania publikacji objaśniających założenia ruchu szerokim masom. Już w początkowym okresie istnienia międzynarodowego ruchu anarchistycznego zaczęły powstawać pierwsze księgozbiory, które z powodzeniem można by nazwać bibliotekami anarchistycznymi.