Wyjaśnię na wstępie, że to nie do końca jest recenzja, a raczej podzielenie się wrażeniami z pokazu. Ten miał miejsce na poznańskim skłocie Rozbrat. Otwierał on cykl filmowy dotyczący prezentacji praw pracowniczek i pracowników w kinie. Poprzez sięgnięcie do tego, jak kino opowiada o konfliktach w świecie pracy, zachęca do rozmowy nie tylko o dziełach filmowych, ale także o problematyce praw pracowniczych, którą poruszają, a także o ich aktualnym wydźwięku.

26 września 2014 w poznańskiej AKK Zemsta odbyła się projekcja dwóch pierwszych filmów Jeana Vigo, reżysera – anarchisty, uznawanego za jednego z najwybitniejszych twórców kina europejskiego. Obejrzeliśmy wspólnie „A propos Nicei” (1930) oraz „Taris” (1931), uznawane za sztandarowe przykłady filmu anarchistycznego. Pokaz, poprzedzony prelekcją na temat okoliczności powstania filmu i jego losów, był wstępem do szerszego spojrzenia na początki kina anarchistycznego” (taki był zresztą podtytuł wydarzenia). Projekcja była częścią cyklu Zemsta Kina ,w ramach którego obejrzeliśmy m.in. „Pałę ze sprawowania” (1933) oraz zestaw „Anarchia na ekranie!”, odwołujący się do wczesno - XXwiecznych stereotypów anarchistów.