Ostatnio, 1 maja, w obwodzie briańskim wysadzono pociąg towarowy przewożący paliwo, a w obwodzie leningradzkim linie wysokiego napięcia. Nikt nie zginął. Jednocześnie wybór daty, Święto Pracy, nie był ponoć przypadkowy. Tak przynajmniej twierdziła jedna z rosyjskich anarchistycznych witryn internetowych. Kolejnego dnia około Briańska znowu wysadzono pociąg. O tym, że akcje tego typu mają realnie miejsce i nie są sporadyczne, świadczy choćby fakt, że Kreml znacznie zaostrzył w ostaniach miesiącach za nie kary – do dożywocia włącznie.

Od początku lat 90. do 2010 roku – te dwie dekady charakteryzowały się najniższą liczbą ofiar od zakończenia II wojny światowej, które zginęły bezpośrednio w konfliktach zbrojnych. Jednak ostatnie dziesięć lat przyniosło wyraźny wzrost napięć i tym samym liczbę zabitych. Obok wojny w Ukrainie (od 2014 r.), trwają jeszcze znaczące starcia zbrojne w Jemenie (od 2015 r.) i Syrii (od 2011 r.). Dlaczego do nich doszło?

Rozmowa z Iwanem Astashinem, oskarżony o podpalenie FSB [Federalnej Służby Bezpieczeństwa] w Dzień Czekisty. W rezultacie tego Astashin został skazany na 13 lat więzienia o zaostrzonym rygorze. Spędził w za kratkami 10 lat, a po wyjściu na wolność otrzymał 8 lat dozoru policyjnego. Udało mu się wyemigrować na Zachód. Wywiad pierwotnie, w formie audio, został opublikowany na kanale dissident.by – białoruskiej inicjatywy na rzecz praw człowieka.

W trzech częściach publikujemy artykuł zaprzyjaźnionego z naszym środowiskiem białoruskiego anarchisty, w których przedstawia on swój pogląd na temat wojny w Ukrainie. Tekst powstał kilka miesięcy temu z zamiarem opublikowania w piśmie A-Tak, którego wydanie nowego numeru się opóźnia. Zdecydowaliśmy się zatem na publikacje materiału na naszej stronie internetowej. Uważamy, że jest to ważny głos w dyskusji na temat sytuacji nie tylko w Ukrainie, ale też całej Europie Wschodniej oraz tutejszego ruchu anarchistycznego i wolnościowego.

W trzech częściach publikujemy artykuł zaprzyjaźnionego z naszym środowiskiem białoruskiego anarchisty, w których przedstawia on swój pogląd na temat wojny w Ukrainie. Tekst powstał kilka miesięcy temu z zamiarem opublikowania w piśmie A-Tak, którego wydanie nowego numeru się opóźnia. Zdecydowaliśmy się zatem na publikacje materiału na naszej stronie internetowej. Uważamy, że jest to ważny głos w dyskusji na temat sytuacji nie tylko w Ukrainie, ale też całej Europie Wschodniej oraz tutejszego ruchu anarchistycznego i wolnościowego.

Konflikt trwający w Hotelu Ikar sprowadzający się do chęci eksmitowania uchodźczyń z Ukrainy ( bo większość z nich to kobiety z dziećmi, oraz osoby z niepełnosprawnościami wymagające stałej opieki), doskonale pokazuje, jak roszczeniowa jest polska klasa polityczna.

W trzech częściach publikujemy artykuł zaprzyjaźnionego z naszym środowiskiem białoruskiego anarchisty, w których przedstawia on swój pogląd na temat wojny w Ukrainie. Tekst powstał kilka miesięcy temu z zamiarem opublikowania w piśmie A-Tak, którego wydanie nowego numeru się opóźnia. Zdecydowaliśmy się zatem na publikacje materiału na naszej stronie internetowej. Uważamy, że jest to ważny głos w dyskusji na temat sytuacji nie tylko w Ukrainie, ale też całej Europie Wschodniej oraz tutejszego ruchu anarchistycznego i wolnościowego.

Jako poznańskie stowarzyszenia i organizacje zwracamy się z apelem do Wojewody Wielkopolskiego o niedopuszczenie do przesiedlenia uchodźców ukraińskich z budynku przy ul. Solnej. Według naszych ustaleń 250 mieszkających tam osób, głównie kobiet, ale także bardzo wiele dzieci, w tym niepełnosprawnych, jest w trudnej sytuacji materialnej i ich przesiedlenie jedynie pogorszy stan rzeczy.

Do Wojewody Wielkopolskiego i Rządu Polskiego My, niżej podpisane uchodźczynie i uchodźcy z Ukrainy, zamieszkujący od kilku miesięcy w hotelu Ikar przy ul. Solnej, zwracamy się do Wojewody Wielkopolskiego i Rządu Polskiego o wstrzymanie naszego wysiedlenia z Poznania i z hotelu Ikar. W zdecydowanej większości pochodzimy z terenów okupowanych, nieustannie ostrzeliwanych i zniszczonych wskutek działań wojennych, m.in. z Mariupola, Charkowa, obwodu charkowskiego, Mikołajowa, Nowej Kachowki i Melitopola.

Po niedawnej porażce wojsk Putina w obwodzie charkowskim, prezydent Federacji Rosji, ratując się przed totalną klęską i utratą władzy, ogłosił częściową mobilizację. Do tej pory w armii najeźdźców służyli głównie żołnierze zawodowi i na tzw. kontraktach, którym oferowano za udział w wojnie niemałe pieniądze. Tydzień temu ruszył masowy pobór do wojska. Pomimo medialnych deklaracji rosyjskich władz, że dotyczy on wybranych kategorii osób, wcielenia do wojska może się spodziewać każdy mężczyzna, który jest zdolny ustać na nogach.