Rozbrat, miejsce powołane do życia w walących się, opustoszałych budynkach, stało się naszym głosem w rzeczywistości nazwanej „Wolną Polską”, która w tym roku obchodzi 25 lat. Rozbratowi stuknęła właśnie dwudziestka.

Właśnie upływa 20 lat, jak powstał Rozbrat. Dwadzieścia lat od momentu, gdy z opuszczonych i popadających w ruinę budynków, grupa ludzi stworzyła sobie dom. Wkładając w to mnóstwo pracy, zapału i czasu, stworzyła miejsce, w którym chcieli razem żyć, tworzyć, buntować się przeciwko regułom nie do zaakceptowania.

Ekspertki/-ci Wielkopolskiego Stowarzyszenia Lokatorów opracowały/-li opinię prawną na temat uchybień w procedowaniu Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego dla miasta Poznania, posiłkując się analizą uchwał, ustaw oraz wyroków sądów administracyjnych. Wniosek końcowy stanowi, iż forsowanie projektu Studium odbyło się z naruszeniem przepisów o wymaganych konsultacjach społecznych.

Na froncie Od:zysku, skłotu u zbiegu Paderewskiego i Szkolnej zawisły trzy portrety poznańskich drwali: prezydenta miasta Ryszarda Grobelnego, przewodniczącego Komisji Polityki Przestrzennej radnego miasta Łukasza Mikuły i znanego poznańskiego dewelopera – Dariusza Wechty. Ten polityczno-biznesowy trójkąt uosabia sposób sprawowania władzy w naszym mieście i jej stosunek do problemów ekologicznych. Uwydatnił on się przy okazji dyskusji nad nowym studium zagospodarowania przestrzennego, które narusza kliny zieleni i ignoruje potrzeby oraz głos mieszkańców Poznania.

Po przerwie urlopowej do urzędu wraca temat Studium Zagospodarowania Przestrzennego. Jako środowisko związane z Rozbratem od wielu miesięcy przyglądamy się działaniom urzędników i radnych, którzy proponują wiele zmian w planowaniu przestrzennym naszego miasta. Jesteśmy im przeciwni z kilku powodów – m.in. dlatego, że zakładają likwidację Rozbratu.

Zbliżające się wybory samorządowe odbywać się będą pod presją utrzymania „starego porządku”. Ryszard Grobelny – zasiadający w zarządzie miasta od blisko 20 lat, a nieprzerwanie piastujący urząd prezydenta miasta od 1998 roku – będzie się ubiegać o reelekcję. Lista zarzutów jakie postawić można jemu i jego politycznej ekipie, oraz kontrolowanej przez Platformę Obywatelską radzie miasta, jest długa.

Od kilku lat Urząd Miasta Poznania uderza na różny sposób w Teatr Ósmego Dnia: próbuje wywierać presję na kierunki prowadzonej działalności artystycznej, pozbawia środków finansowych, przeprowadza zmiany na stanowiskach kierowniczych. Ich celem jest ograniczenie niezależność Teatru, który jako scena zaangażowana od 50 lat niejednokrotnie formułuje krytyczne opinie, debaty i stanowiska.

Poniżej publikujemy wywiad z pragnącym zachować anonimowość prawnikiem, który na co dzień współpracuje z organizacjami pozarządowymi w Berlinie. Z pochodzenia jest Polakiem i zna polskie realia prawne. – Chcielibyśmy porozmawiać z panem mecenasem o jednym z większych konfliktów lokatorskich w Poznaniu, mianowicie sytuacji skłotu Od:zysk. Kilka miesięcy temu, ten stojący od 15-u lat pustostan został kupiony wraz z lokatorami. Co może się stać z Od:zyskiem oraz jego mieszkańcami?

W dniu 15 lipca na łamach Gazety Wyborczej ukazał się artykuł pod tytułem „Oto wróg publiczny”. Dotyczył on postępowania sądowego jakie toczy się przeciwko jednej z aktywistek Federacji Anarchistycznej. Została posądzona o przewodzenie nielegalnemu zgromadzeniu. Autor tekstu słusznie wytyka absurdalne zabezpieczenia procesu, przywodzące na myśl rozprawy członków mafii, jednak to tylko fragment rzeczywistości. Dyskusja jaka toczy się, w związku z ww. publikacją, od kilku dni na łamach ogólnopolskich gazet oraz portali społecznościowych skutecznie pomija szerszy kontekst zarówno przeszłych jak i trwających represji w stosunku do aktywnych grup protestu.

Pomimo zapowiadanej po posiedzeniu Rady Miasta Poznania w dniu 8 lipca przerwy urlopowej, Platforma Obywatelska i poplecznicy prezydenta Grobelnego w Radzie przygotowują nadzwyczajne jej posiedzenie. Celem posiedzenia nadzwyczajnej Rady ma być „przyklepanie” kontrowersyjnego nowego „Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Poznania”. Termin pozostawał tajemnicą. Panowała dezinformacja. Wreszcie na wczorajszym posiedzeniu Komisji Polityki Przestrzennej jej przewodniczący przekazał zebranym mieszkańcom i przedstawicielom strony społecznej, że prezydent Ryszard Grobelny życzy sobie, by nadzwyczajne posiedzenie odbyło się 15 lipca. Obrady mają się zacząć o świcie (godz. 7:30).

Oboje pod koniec czerwca otrzymaliśmy list z Manifestem Otwartej Akademii, z prośbą o poparcie. Czytamy w nim, że autorzy i autorki manifestu z niepokojem obserwują, „że państwo polskie nie potrafi przeciwstawić się ideologicznemu fanatyzmowi, który próbuje zawłaszczyć coraz więcej sfer naszego życia prywatnego i publicznego. W naszym kraju rosną napięcia, następuje wzrost werbalnej, a w skrajnych przypadkach także fizycznej agresji, której miejscem jest nie tylko ulica, lecz również sala uniwersytecka.” W jednym z ostatnich akapitów dokumentu jego sygnatariusze (głównie na tym etapie związani z Uniwersytetem Adama Mickiewicza w Poznaniu – UAM) wyrażają przekonanie, że silne państwo powinno przeciwdziałać zarówno wykluczeniu światopoglądowemu, jak też ekonomicznemu.

Na środę 2 lipca, w Urzędzie Miejskim zaplanowano kolejne posiedzenie Komisji Polityki Przestrzennej dotyczące zmian w nowym Studium Uwarunkowań i Kierunków Zagospodarowania Przestrzennego Miasta Poznania. Spotkania odbywają się od końca maja co tydzień. Za jakiś czas radni będą głosować nad przyjęciem nowego dokumentu planistycznego zawierającego niekorzystne zapisy o dalszej zabudowie cennych terenów w Poznaniu. Kiedy dojdzie do głosowania? Nie wiadomo. Wiadomo jednak, że wyraźnie komuś się śpieszy.

Pod koniec ubiegłego tygodnia dyrektor Festiwalu Malta podjął decyzję o odwołaniu spektaklu „Golgota Picnic”. Niby nic szczególnego - czasem zdarza się organizatorom odwoływać przedstawienia - gdyby nie okoliczności, które do tego doprowadziły. Przeciwko spektaklowi wypowiedzieli się wysocy rangą funkcjonariusze Kościoła katolickiego, Prawa i Sprawiedliwości (kreującego się na czołową siłę opozycyjną) oraz kilka kanapowych ugrupowań nacjonalistycznych, wśród których palmę pierwszeństwa dzierży pewne ugrupowanie, hołubione przez IPN i kurię, nam znane już z ataku na jeden z festiwali sztuki. Histeria tychże środowisk, wsparta raczej nikłą wiedzą o przedstawieniu, połączona z groźbami kierowanymi pod adresem organizatorów, spowodowała, że postanowili oni wycofać się z prezentacji tego spektaklu.

Żeby dobrze zrozumieć czym była i jest „płyta”, musimy się cofnąć o prawie sto lat. Do momentu przekształcenia się zakładów Hipolita Cegielskiego – Poznań (HCP) z niewielkiej rodzinnej fabryki w ogromną, zatrudniającą tysiące pracowników, spółkę akcyjną.

Zachęcamy do zapoznania się z poniższym tekstem dotyczącym Marcela Szarego oraz do wzięcia udziału w wydarzeniach związanych z rocznicą Poznańskiego Czerwca 1956 r. oraz Wydarzenia w ramach Weekendu Związkowego Inicjatywy Pracowniczej