Pozorne wzmocnienie zewnętrznych granic Unii nie oznacza powrotu do Europy przypominającej fortecę. Zgodnie z tym, co wykazaliśmy w pierwszej części tekstu, wzmocnienie to ściślej wiąże ruchy migracyjne z potrzebami zróżnicowanego rynku pracy. Nowy europejski pakt o imigracji i azylu ogranicza prawo do azylu, gdyż obecnie tylko jego zapisy umożliwiają migrantom spoza Europy legalny wjazd do państw Unii, unikając natychmiastowego przykucia do przedsiębiorstwa bądź agencji pracy. Nie chodzi o uniemożliwienie przekraczania europejskich granic przez migrantów. Biorąc pod uwagę głosy dotyczące azylu, wydaje się, że Europa ogranicza swoją otwartości na migrantów poprzez opłacanie sąsiadujących państw za ich blokowanie, tak aby nie docierali oni do strefy Schengen. Mobilność pracowników wciąż wpływa na Europę, gdzie ubiegający o azyl stają się nowym zasobem pracy, który podlega wyzyskowi.

Nowy europejski pakt o migracji i azylu, nad którym od kilku miesięcy toczą się negocjacje, został zweryfikowany przez nową falę migracji, która wezbrała po kilku miesiącach stosunkowego spokoju. Blokady granic służące ograniczeniu rozprzestrzeniania się wirusa uległy rozluźnieniu, nie tylko w wyniku stopniowego przywracania ruchu, lecz również w wyniku masowej reakcji na gospodarcze i społeczne zawirowania wywołane pandemią. Pomimo że pakt ma rozwiązać kryzys systemu azylowego, który wybuchł po fali migracji w 2015 r., to przeludniony hotspot na Lampedusie przypomina europejskim decydentom, że nie nadążają za ruchami migracyjnymi. Ponadto obrazy ludzi wypychanych przez hiszpańską armię na plaży w Ceuta, świadczą o tym, że europejska przemoc wobec migrantów staje się normą. Ciągła i zawsze „zaskakująca” presja, którą migranci wywierają na europejskie granice, szybkość z jaką, niezależnie od swojego statusu, potrafią zmieniać pracę, jak również umiejętność organizacji w najgorszych warunkach pracy i życia wskazują jednak na błędne strategie walki, którą władze muszą zorganizować w perspektywie globalnej. Pozornie zamknięte granice świadczą o coraz większej dezintegracji i rozdrobnieniu metod zarządzania mobilnością i o dużej różnorodności warunków położenia migrantów.

Władze miasta Poznania – w tym sam Jacek Jaśkowiak – reprezentują interesy Skarbu Państwa, który jest właścicielem, wciąż niewpisanym do księgi wieczystej. Domagamy się, by miasto przestało traktować fikcyjną spółkę „Darex” jak wiarygodny podmiot w sporze o nieruchomość. Władze miasta powinny dążyć do likwidacji słupa i zawiadomić sąd rejestrowy o potrzebie jego rozwiązania. Poznański ratusz dysponuje wystarczającymi dowodami na rozwiązanie fikcyjnej firmy.

W odpowiedzi na trwający kryzys humanitarny na granicy Polski i Białorusi, w minioną niedzielę, w Poznaniu miał miejsce protest będący odpowiedzią na tą sytuację. Akcja zainicjowana przez kolektyw Jedzenie Zamiast Bomb połączona była z cotygodniowym rozdawaniem jedzenia i ubrań osobom potrzebującym i znajdującym się w kryzysie bezdomności. Dziś jednak głównym celem było wyrażenie swojej solidarności z uchodźcami i sprzeciwu w stosunku do polityki rządu i Unii Europejskiej. Polityka stanu wyjątkowego, uszczelniania granicy, tworzenia zapór z drutu kolczastego, uniemożliwienie niesienia pomocy doprowadziła w tym momencie do śmierci przynajmniej pięciu osób (pamiętajmy, że to jedyne potwierdzone przypadki, o których wiemy – co w sytuacji blokady informacyjnej nie musi być liczbą ostateczną).

Przemoc państwa wobec osób szukających schronienia przekroczyła Kolejną granicę! Żądamy poniesienia odpowiedzialności, ze strony osób wydających rozkazy, w wyniku których kolejne osoby codziennie tracą życie.

13 września 2021 r. zapadł wyrok Sadu Rejonowego Poznań - Grunwald i Jeżyce nakazujący wydanie przez Stowarzyszenie Inicjatyw Społecznych Ulica nieruchomości, na której znajduje się Rozbrat, spółce „Darex”. Nakazał też opróżnienie budynków, co oznaczałoby eksmisję. Wyrok nie jest prawomocny, a Stowarzyszenie Ulica złoży od niego apelację.

Internet obiegły zdjęcia zamalowanego budynku wchodzącego w skład elitarnego kompleksu „Zielony Sołacz”, który należy do dewelopera Mak Dom Holding. Nie znamy autora tych działań, możemy jednak domyślać się, że jest to odpowiedź na poczynania tego dewelopera

W dniach 10-11 września centrum społeczne Rozbrat obchodzi swoje 27 urodziny. Z Rozbratu wywodzi się związek zawodowy Inicjatywa Pracownicza jak i Wielkopolskie Stowarzyszenie Lokatorów. Kiedy partia rządząca wprowadza zakaz aborcji, my wychodzimy na ulice. Kiedy czyściciele kamienic wyrzucają ludzi z domów, a władze miasta twierdzą, że tak działa wolny rynek, my blokujemy eksmisje i ujawniamy powiązania lokalnych elit z przestępcami. Kiedy miasto współpracuje z firmami, które nie opłacają pracy portierek ochraniających miejskie budynki, my walczymy ze zorganizowanym wyzyskiem. Od zawsze działamy niezależnie od polityków i biznesmenów. Wobec tego niejeden z nich chciałby się nas pozbyć.

Dziś w nocy miała miejsce akcja solidarnościowa - Federacji Anarchistycznej s.Poznań / Kolektywu Rozbrat - związana zkryzys w Usnarzu Górnym . Na budynku Urzędu Wojewódzkiego został wywieszony transparent  z hasłami "Żaden człowiek nie jest nielegalny. Przeciwko Europejskiej fortecy". Poniżej treść oświadczenia

We wtorek – 6 lipca – grupa Zielona Fala wywiesiła baner na trasie z Mosiny do Sowińca, zaraz koło rozlewni Aquanet SA. Hasło: „Jak woda to bez gazu” ma przypomnieć, że ważniejszym i najcenniejszym surowcem jaki występuje na planecie jest woda. Wszelkie próby wierceń lub wstrząsów sejsmicznych na terenie źródła Mosina – Krajkowo mogą doprowadzić do odcięcia lub znacznego pogorszenia jakości wody dla ok. 1mln mieszkańców Poznania i okolic.