20 czerwca na Rozbracie odbył się pokaz filmu z 1974 r. pt. „Rebelia w Patagonii” w reżyserii Héctora Olivera. Scenariusz oparty został na pracy Osvaldo Bayera. Bayer zajmował się badaniem ruchu anarchistycznego w Argentynie, a jego czterotomowe opracowanie na temat wydarzeń w Patagonii (w latach 1920-1922), stanowi chyba najpoważniejsze pisarskie przedsięwzięcie tego autora. Książka, jak też film, były cenzurowane i zakazywane w Argentynie rządzonej przez wojskowy reżim. Osvaldo Bayer musiał po nakręceniu filmu emigrować na kilka lat i powrócił do Argentyny w 1983 roku, kiedy upadła wojskowa junta.

Korzeni zjawiska, które chcę udokumentować można doszukać się w procesie demontażu struktury produkcyjnej, rozpoczętym wraz z zamachem stanu 24 marca 1976 roku.Dyktatura wojskowa rozwiązała partie polityczne, związki zwodowe, organizacje ludowe, gazety i inne formy ekspresji ludzkiej aktywności umysłowej. Robotnicy, delegaci związków, aktywiści, przywódcy, studenci, dziennikarze, artyści, naukowcy, zwykli mężczyźni i kobiety byli prześladowani i zabijani; porywano nawet dzieci. Tortury i zabójstwa miały zniszczyć znaczenie słowa godność.Ale Proceso de Reorganización Nacional (Proces Narodowej Reorganizacji) nie byłby kompletny bez kasacji, pośród innych praw, prawa do godnej pracy dla wszystkich.W ten sposób zmieniono system ekonomiczny, w którym zastępowano import, na ten, gdzie finansowa wartość kapitału zawsze przeważa.

Wystąpienia poznańskich robotników w czerwcu 1956 r. rozpoczęły w Polsce szeroki ruch, którego celem była radykalna demokratyzacja zarządzania gospodarką. W wielu fabrykach w kraju tworzono rady robotnicze, które przejmowały kierowanie zakładami pracy wbrew stanowisku oficjalnych związków zawodowych i PZPR. Robotnicy uchwalali Statuty Samorządu Robotniczego, w których przyznawano prawo decydowania o sprawach przedsiębiorstwa zebraniom załóg. Ten ruch samorządów pracowniczych został stłumiony przez komunistyczne elity, które nie chciały oddawać władzy ludziom.