Z dziennikarskimi dociekaniami nt. Poznania postanowił podzielić się z nami redaktor Gazety Wyborczej Adam Kompowski, w artykule-komentarzu pt. „Mieszkamy w jednym z lepszych miejsc. Pocieszmy się”. Jakby się ktoś nie zorientował, bo w sumie trudno, to chodzi o Poznań. Można powiedzieć, że w świąteczno-sylwestrowo-noworocznym okresie wiele rzeczy uchodzi i można je zrzucić na karb związanej z nim głupawki. Ewentualnie obdarowani przez najbliższych i podchmieleni, mamy prawo świat widzieć lepszym, niż jest w rzeczywistości. Ale redaktor Kompowski na poważnie sięga po pewne dane i serwuje nam dobrze znaną śpiewkę dochodzącą nieustannie z ratusza – „stolica Wielkopolski bryluje”. I tu moglibyśmy powiedzieć, a co tam, każdy reżim miał na swoich usługach propagandzistów sukcesu. Byli nimi i uniwersyteccy profesorowie, i dziennikarze. Tym razem jednak Adam Kompowski przedstawia nam się nie jako sprzedajny wyrobnik pióra, który pisze bo musi wyżywić rodzinę, ale przekorny i krnąbrny socjolog krytyczny.

2012 r. upłynął głównie na zmaganiu się z represjami za działalność pracowniczą, zwolnieniami, niskimi płacami oraz negatywnymi efektami prywatyzacji zakładów pracy, w szczególności tych z sektora usług publicznych. Z drugiej strony, mimo tych trudności działacze i działaczki Inicjatywy Pracowniczej byli w stanie mobilizować się i prowadzić bezkompromisowe działania w miejscach pracy, jak też na ulicach.

Kiedy jesienią 2010 roku w projekcie budżetu miasta (na 2011 r.) nie zarezerwowano żadnych środków na budownictwo komunalne, dyrektor ZKZL, Jarosław Pucek, publicznie twierdził, że jeżeli faktycznie tak się stanie, to on poda się do dymisji. Pieniądze ostatecznie się znalazły. W grudniu tego samego roku m.in. portal mmpoznan.pl podał, powołując się na urzędników z ZKZL, że miasto wybuduje 400 mieszkań do końca 2012 roku !!! - czytaj TUTAJ. Idąc „za ciosem”, dwa miesiące później Jarosław Pucek na lamach naszemiasto.pl zapowiadał „przełomowy rok dla polityki mieszkaniowej miasta” (czytaj TUTAJ) i wybudowanie tylko w 2011 roku 96 mieszkań komunalnych. Teraz okazuje się, że to były tylko czcze obietnice.

We wtorek rozstrzygną się losy obywatelskiego projektu uchwały, której celem jest powstrzymanie kolejnej podwyżki cen biletów MPK. Jest to bezprecedensowa, pierwsza w Poznaniu tego typu inicjatywa. Pod projektem podpisało się 16 tysięcy mieszkańców (na 5 tys. wymaganych).

Przyzwyczailiśmy się już, że ekipa prezydenta Grobelnego wydaje pieniądze miasta niekoniecznie w sposób przemyślany i racjonalny z punktu widzenia mieszkańców. Tym razem „genialnym” pomysłem na wyrzucenie w błoto 700 tysięcy złotych stała się kampania, której celem jest zachęcenie „profesjonalistów” do zamieszkania i zatrudnienia się w Poznaniu.

W tej chwili w Polsce – według deklaracji Inspekcji Weterynaryjnej – jest około 800 ferm hodujących zwierzęta na futro. O tym, w jakich warunkach żyją i umierają lisy, norki i jenoty hodowane na rodzimych fermach futrzarskich opowiada Agata Wilkowska ze Stowarzyszenia Otwarte Klatki.

ABW udaremniła zamach na Sejm i prezydenta, czy go organizowała? Nie wiem już, jak było. Dowiaduję się z gazet, że jakiś pracownik naukowy uniwersytetu rolniczego odgrażał się rządzącym, a agenci postanowili te internetowe groźby urealnić. W ten sposób okazuje się, że niedoszły terrorysta chciał użyć wielu ton trotylu i prawdopodobnie wysadzić w powietrze najważniejszych polityków w kraju. I zapewne gdyby ABW mu ten trotyl dostarczyła, to chłop by to zrobił. Muszą się zatem strzec ci spośród internautów i internautek, którzy odgrażają się w sieci, że „zabiją teściową” lub „ukatrupią starego”. Służby czuwają i być może zechcą Ci pomóc!

Sytuacja na ulicy Stolarskiej ustabilizowała się, ataki „czyścicieli” ustały. Jednak ofiarami ich praktyk padają lokatorzy innych kamienic. W ostatnich tygodniach trwa presja na mieszkańców ulicy Kanałowej 10 i Niegolewskich 14. Na celowniku „czyścicieli” znalazła się też prawdopodobnie kamienica przy ulicy Głogowskiej 47. Przymuszanie lokatorów jest w dalszym ciągu stanowcze, choć nie tak brutalne jak w przypadku działań Piotra Śruby na Strusia czy Stolarskiej. Zdarzają się jednak zalania mieszkań, groźby i szantaże.

Naszym miastem rządzą nie tylko pewne biznesowe układy (np. z deweloperami), ale także nomenklaturowe współzależności. Dyrektorzy różnych instytucji, dobierani często z partyjnych kluczy, kręcą się na swoich stanowiska wysysając z miasta i środków publicznych, ile się da - dla siebie i swoich rodzin. Przepustką są znajomości i pieniądze. Z drugiej strony w bezczelny sposób okrada się szeregowych pracowników i gnoi lokatorów.

W kolejnym roku cięć budżetowych i antyspołecznej polityki rządzących, prezydent wraz ze skrajną prawicą w „Dzień Niepodległości” prześcigają się w udowadnianiu swojego patriotyzmu. Niełatwo jednak uciec od pytania: kto dziś realnie korzysta z niepodległości? Czy uczniowie strajkujący w obronie szkół i stołówek są równie niepodlegli, jak władze, które zdecydowały o takich „oszczędnościach”, jednocześnie podnosząc sobie pensje?

W kolejnym roku cięć budżetowych i antyspołecznej polityki rządzących, prezydent wraz ze skrajną prawicą w „Dzień Niepodległości” prześcigają się w udowadnianiu swojego patriotyzmu. Niełatwo jednak uciec od pytania: kto dziś realnie korzysta z niepodległości? Czy uczniowie strajkujący w obronie szkół i stołówek są równie niepodlegli, jak władze, które zdecydowały o takich „oszczędnościach”, jednocześnie podnosząc sobie pensje?

Wygrywamy wiele bitew w walce o wolność, prawa, demokrację, etykę opartą na współczuciu, sprawiedliwość międzygatunkową i ekologię. Ale przegrywamy wojnę. Wojnę przeciwko chciwości, przemocy, grabieży, zyskom i dominacji. Wojnę z ponadnarodowymi korporacjami, bankami światowymi, amerykańskim imperium i zachodnią machinerią wojskową. Wojnę z rozprzestrzeniającym się systemem wzrostu ekonomicznego, technologicznego rozwoju, nadprodukcją, nadkonsumpcją i przeludnieniem.

20 października w siedzibie Stowarzyszenia Wolnego Słowa w Warszawie odbyła się zorganizowana przez Warszawskie Stowarzyszenie Lokatorów (zaprzyjaźnione z Wielkopolskim Stowarzyszeniem Lokatorów) konferencja „Polityka mieszkaniowa w Warszawie z perspektywy lokatorskiej”. Choć temat dotyczył stolicy, wydaje się, że wiele poruszanych tematów jest interesujących także z perspektywy poznańskiej. Poniżej publikujemy omówienie Piotra Ciszewskiego.

Kilkunastoletnie zaniedbania w polityce socjalno-mieszkaniowej doprowadziły do wielu negatywnych zjawisk, z którymi mamy obecnie do czynienia w Poznaniu. Ujawniły się one przede wszystkim w postaci brutalnych eksmisji zarówno z zasobów lokali prywatnych jak też spółdzielczych i komunalnych. Uświadomiły one licznym gremiom w mieście powagę problemu i popchnęło do podjęcia debaty. Dyskusje trwają od wielu miesięcy. W niczym nie zmieniły one sytuacji lokatorów, którzy stali się ofiarami dotychczasowej polityki.

„Menos policia, mas educacion” było jednym z głównych haseł demonstracji studenckiej, która przeszła głównymi ulicami Donosti-San Sebastian 11 października. Protestujący studenci wskazywali, że cięcia w sektorze edukacji nie powinny mieć miejsca. W tym dniu zajęć na uniwersytecie nie było – strajk poparli niemal wszyscy uczniowie, a ci, którzy jednak zdecydowali się przyjść na zajęcia, napotykali na swej drodze przeszkody, plakaty z hasłami (np. „Gdzie się podziała Twoja świadomość?”) i ulotki.