W Poznaniu trwa właśnie seria posiedzeń Komisji Polityki Przestrzennej, która opiniuje uwagi dotyczące mającego wejść w życiu Planu Ogólnego. Ma on zastąpić Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego i będzie najważniejszym dokumentem planistycznym w mieście, wyznaczającym dalszy kierunek rozwoju przestrzennego miasta. W toku uchwalania Planu można było składać uwagi, wnioski.

Obecne rządy prezydenta Poznania, Jacka Jaśkowiaka, przypominają te z czasów schyłkowych lat prezydentury Ryszarda Grobelnego (lata 1998-2014). Mieszkańcy Poznania żądali wówczas zmian, ale ich ignorowano. Przegrana Grobelnego w wyborach samorządowych 2014 roku była dla wielu sensacją. Niezadowolenie społeczne wyniosło do władzy Jacka Jaśkowiaka, pozującego na kandydata ruchów miejskich i protestujących mieszkańców Poznania. Wybory te miały przynieść trwały zwrot, ale tak się nie stało. Po początkowych zmianach, polityka miejska ugrzęzła w swoich starych koleinach.

7 sierpnia br. na łamach Głosu Wielkopolskiego ukazał się artykuł pt. ,,Nimbyzm rządzi Poznaniem. Mieszkańcy we wszystkim są na nie. Taka postawa może nas wszystkich drogo kosztować” autorstwa Szymona Pazia. Całość artykułu odnosi się, jak wskazuje tytuł, do coraz częstszych protestów przeciwko zabudowie terenów zieleni.

Jak donoszą lokalne media w poznańskim Zarządzie Dróg Miejskich (ZDM) zatrzymany został urzędnik, któremu zarzuca się łapówkarstwo. Zatrzymano i przesłuchano także czterech przedstawicieli firm, którzy – jak czytamy w jednym z lokalnych dzienników – „podczas prowadzonych inwestycji deweloperskich mieli wręczać korzyści majątkowe” kierownictwu ZDM[1]. Mowa jest o dużych sumach i całym „układzie korupcyjnym”.

Wiele lat temu, kiedy mieszkańcy kamienicy przy ulicy Stolarskiej udali się, pod Urząd Miasta Poznania, aby wyrazić swój sprzeciw wobec bezkarnych działań czyściciela kamienic Piotra Śruby i jego mocodawców, drzwi do Urzędu zagrodził im szpaler policji.

Jacek Jaśkowiak przyjmuje na siebie rolę, jaką w serialu Alternatywy 4, pełnił niezapomniany Roman Wilhelmi – czyli gospodarza domu. I jest taka scena w owym serialu, gdzie Wilhelmi ma swój kolejny odpał i wchodząc, bez pukania do kolejnych mieszkań domaga się, by zmieniano zasłony w oknach na takie jak ma on sam. No bo inaczej jak to wygląda, tu zielone, tam żółte z brązowym, no wygląda to, jak gówno w lesie.

Osiedle Maltańskie to dom dla 250 rodzin. Mieszkańcy żyją tu od ponad wieku, lecz teraz muszą zmagać się z bezwzględnymi działaniami. Kościół wynajął firmę zajmującą się czyszczeniem mieszkańców ze swoich domów. Bez skrupułów wchodzą ludziom do domów i wynoszą ich rzeczy. Policja nie reaguje – udaje, że nic się nie dzieje. Chcą, żeby mieszkańcy dogadali się z czyścicielami w sądzie. Prezydent Jacek Jaśkowiak w 2017 roku obiecał wsparcie mieszkańcom, lecz na obietnicach się skończyło. Miasto uznało mieszkańców Osiedla Maltańskiego za samoistnych posiadaczy, pobierało od nich podatek od nieruchomości. Zorientowali się, że nie powinni, ale nigdy w pełni nie zwrócili mieszkańcom pieniędzy.

W miniony wtorek wspieraliśmy mieszkańców Osiedla Maltańskiego w ich proteście na Placu Kolegiackim. Osiedle Maltańskie nie pozwala o sobie zapomnieć, szczególnie gdy nad częścią jego lokatorów i lokatorek wisi widmo eksmisji, nawet mimo tzw. okresu ochronnego. Wynika to z niekorzystnych umów dzierżawy, ale przede wszystkim presji ze strony kościoła i lobby deweloperskiego, którzy wspólnie starają się przejąć intratne tereny, gdzie obecnie znajduje się osiedle. Bez mieszkańców teren osiedla jest warty 340 mln zł. Z mieszkańcami jego wartość spada zaś o 200 mln zł.

Dziś w dniu inauguracji nowej Rady Miasta Poznania i zaprzysiężenia na trzecią kadencję Prezydenta Miasta Poznania Jacka Jaśkowiaka, uroczystość postanowili uświetnić swoją obecnością również zwyczajni mieszkańcy Poznania.

Czwartkowy happening zorganizowany przez Kolektyw Rozbrat i Zieloną Falę wraz z działaczami lokatorskimi będący reakcją na brak ustosunkowania się Urzędu Miasta i samego Wiceprezydenta Bartosza Gussa do zarzutów o sabotowanie zmian legislacyjnych dążących do ograniczenia zjawiska patodeweloperki spotkał się z nerwową reakcją władz miasta. Miasto atakuje stronę społeczną twierdząc, że sama akcja to „ohydna kampania nienawiści oparta na insynuacjach i pomówieniach” jednocześnie próbując zastraszyć działaczy potencjalną odpowiedzialnością karną.